Pomnik Duranda

Koszt: 100 pkt. many
Zasięg: 560

Galio przybiera postać posągu, prowokuje pobliskich wrogów i gromadzi energię zadawanych przez nich ciosów. Następnie rozsadza swoją kamienną skorupę i uwalnia zgromadzoną energię, która razi przeciwników w okolicy.

Galio skupia się na 2 sekundy, prowokując pobliskich przeciwników oraz blokując 50% otrzymanych obrażeń.Następnie zadaje obrażenia magiczne równe 220/330/440 (+60% mocy umiejętności) plus 5% otrzymanych obrażeń. Maksymalnie 40% dodatkowych obrażeń.

HISTORIA

Długo przed wprowadzeniem zasad w League magowie eksperymentowali z tworzeniem sztucznej inteligencji. Teraz jest to zabronione, lecz kiedyś tworzenie golemów nie było rzadkością wśród doświadczonych rzemieślników. Jednym z takich wizjonerów był Durand, twórca artefaktów z Demacii. Pod względem tworzenia wrażliwych istot nikt nie mógł się równać z Durandem – jego dzieła niezłomnie strzegły przygranicznych miast należących do jego ukochanego miasta-państwa, zapewniając im ochronę przed sąsiadami z Noxusu. Do obrony własnej Durand zachował jednak swoje największe dzieło: Galio. Ten potężny twór stworzony został na podobieństwo gargulca i gwarantował Durandowi bezpieczeństwo podczas podróży, pozwalając mu na wykonywanie pracy bez strachu przed odwetem wrogów jego ojczyzny. Trwało to do czasu, gdy Wysoka Rada Noxus zaczęła mieć dosyć użerania się z jego istotami.

Gdy Durand wraz z towarzyszem przekroczył Howling Marsh, został napadnięty przez bandę zabójców z Noxian. Bezsilny Galio patrzył przerażony, jak mordercy bezlitośnie zabijają jego stwórcę, po czym znikają w oparach mgły. Pozbawiony sensu życia Galio pogrążył się w rozpaczy. Przez długie i samotne lata czuwał nad szczątkami pana, którego nie zdołał obronić... niczym żywy pomnik własnej sromotnej porażki. Trwał tak niewzruszenie, gdy oto pewnego dnia w cieniu potężnego posągu zatrzymała się na popas przygnębiona, lecz dzielna yordlowa dziewoja, która niosła potężną koronę Demacii. Niewidoczny dla oka niespodziewanego gościa Galio przyglądał się przygnębionej postaci. Wyglądała, jakby także i ona na swoich barkach dźwigała ogromne brzemię. Odeszła tak cicho i spokojnie, jak przyszła, i udała się w stronę Demacii. Spotkanie to poruszyło Galio. Mając w pamięci ideę, za którą jego stwórca zapłacił własnym życiem, Galio obudził się ze swoich milczących katuszy i podążył śladem odważnej postaci. Znalazł nowy powód do życia: przystąpić do League of Legends i walczyć w imię Demacii.

„Nie ma czegoś takiego jak odkupienie. Jest tylko pokuta”.
-- Galio